Regelmatig krijg ik tijdens een van mijn cursussen de vraag hoe je mooie of betere portretten kan maken.
Nu is het zo dat bij het fotograferen van mensen of dieren je naast technische vaardigheid ook inlevingsvermogen en het vermogen om je onderwerp te raken en/of op hun gemak te krijgen nodig heb. Mede hierdoor is het naar mijn overtuiging slechts dan mogelijk om de mens achter het uiterlijk te fotograferen.
Met dit in het achterhoofd maakt het dan niet meer uit hoe je onderwerp is gekleed.
Natuurlijk fotografeer ik een bruidspaar anders dan een klant voor een glamourshoot, vaak zijn bepaalde poses slechts dan mogelijk als de kleding dit toelaat.
En natuurlijk speelt bij bruidswerk de tijdsdruk en de vele bijna oncontroleerbare variabelen een belangrijke rol. Juist dan heb je niet de mogelijkheid om in te grijpen in een ceremonie en is ervaring van enorme waarde.
Uiteraard speelt daarnaast het herkennen van het beslissend moment een grote rol. Dit door de beroemde fotograaf Cartier-Bresson gedefinieerde “The Decisive Moment” duidt op een visueel hoogtepunt dat samenvalt met een dramatisch hoogtepunt. Vrij vertaald zei Bresson: Fotografie is het herkennen, in een fractie van een seconde, het belang van een gebeurtenis als ook het herkennen van de exacte organisatie van vormen die de gebeurtenis het beste uitdrukken.
Bresson gebruikte vaak korte sluitertijden. Zijn beslissende moment duidde op het tijdstip van samenvallen van een patroon van lijnen en vormen; dat was het moment dat hij dikwijls zocht om vast te leggen. Bresson ving daarmee met zijn camera een situatie die anders verborgen bleef in de beweging van tijd en ruimte.
Uiteindelijk ben ik zelf van mening dat, hoewel ik het als basis volledig onderschrijf, hij voorbijging aan het punt van Anticiperen. Ik ben ervan overtuigd dat de oplettende beschouwer door goed te anticiperen er beter in staat moet worden geacht het beslissend moment aan te zien komen en daardoor een hoger rendement aan goede foto’s te behalen.